Pękanie skóry w okolicy pięt jest ściśle związane z przesuszaniem się skóry. Czynnikami wpływającymi na suchość skóry są zaburzenia ze strony układu tętniczego i żylnego, co powoduje uszkodzenia zakończeń nerwowych gruczołów łojowych oraz potowych. Zaburzenia te powodują odwodnienie poszczególnych warstw naskórka oraz rozregulowują  naturalną barierę hydrolipidową skóry.

Sucha skóra charakteryzuje się żółtym, brudnoszarym zabarwieniem, jej konsystencja może być twarda i spójna, jak również bardzo krucha i łuszcząca się. Suchość skóry może obejmować całą stopę lub miejsca najbardziej narażone na zwiększone obciążenie, jak pięty.

Pękanie pięt spowodowane może być wieloma czynnikami, wynikającymi z indywidualnych predyspozycji. Suchość skóry, źle dopasowane obuwie, zaburzenia hormonalne organizmu, reumatyzm, cukrzyca, choroby nerek i wątroby, niedobory witamin, nadwaga, deformacje w obrębie stopy, infekcje grzybicze oraz alergie skórne, wszystkie te czynniki mogą wpływać na nadmierne rogowacenie i pękanie skóry pięt.

Rozpadliny i pęknięcia występujące na skórze pięt mogą być suche lub wilgotne. Pęknięcia wilgotne mogą być wynikiem maceracji naskórka spowodowanej nadmierną potliwością stóp lub jej długotrwałym moczeniem. Pęknięcia wilgotne zwiększają ryzyko wystąpienia zakażenia bakteryjnego w głębokich, uszkodzonych ranach rozpadlinowych. Pęknięcia suche spowodowane są zaburzeniami wydzielania łoju i potu w naskórku, co sprzyja utracie wody i spadku elastyczności i napięcia skóry. Pęknięcia suche prowadzą często do powstawania niewielkich, sączących się i trudno gojących się ran.